Hoe moet je dan mestonderzoek uitvoeren? Daar is geen simpel antwoord op. Er zijn namelijk verschillende methodes om mestonderzoek uit te voeren. Hieronder leggen we kort de meest gebruikte technieken uit.
1. McMaster-methode
In het laboratorium wordt een bepaalde hoeveelheid mest afgewogen en opgelost in een bepaalde hoeveelheid zoutoplossing. Deze zoutoplossing heeft een bepaalde dichtheid, waardoor de wormeitjes naar het oppervlak drijven. Daarom wordt de zoutoplossing ook wel flotatieoplossing genoemd.
Na het zeven wordt een deel van de bovenstaande vloeistof geïnjecteerd in een McMaster-telkamer (zie foto). Onder de microscoop kunnen de wormeitjes in de telkamer geteld worden. Doordat de eitjes naar het oppervlak drijven dankzij de flotatieoplossing is het makkelijker om ze waar te nemen. Deze methode is een kwantitatieve methode en geeft een goede indicatie van een worminfectie.
Met deze methode worden de meest voorkomende wormensoorten (bloedwormen, spoelwormen en veulenwormen) gedetecteerd. Andere wormsoorten worden slechts bij toeval gedetecteerd. Deze methode wordt door MestCheck gebruikt bij standaard mestonderzoek. Je kan deze aankopen in onze webshop.
2. Sedimentatie-methode
Deze techniek wordt minder toegepast omdat er minder wormsoorten mee gevonden kunnen worden. Hier wordt gebruik gemaakt van een omgekeerd effect dan bij de flotatiemethode; bij de sedimentatie-methode zullen de wormeitjes namelijk niet drijven naar het oppervlak, maar zullen ze bezinken naar de bodem.
3.Bearmann-methode voor longwormen
Een longworminfectie is niet aan te tonen met de McMaster-methode. Longwormeitjes zijn namelijk al uitgekomen wanneer ze met de mest naar buiten komen, waardoor er geen eitelling mogelijk is vanuit een meststaal.
Daarom maakt men voor longwormonderzoek gebruik van de Bearmann-methode. Omdat larven graag warme vochtige omgevingen opzoeken, gaan we de mest in lauw water hangen. De larven gaan vanuit de mest in het lauwe water komen en naar de bodem zinken.
De vloeistof op de bodem wordt overgebracht op een objectglaasje en microscopisch onderzocht op de aanwezigheid van larven. Wanneer er één larfje gevonden wordt, spreekt men van een infectie en moet deze behandeld worden. Deze methode is een kwalitatieve methode. Deze methode wordt door MestCheck gebruikt bij aanvullend mestonderzoek naar longworm, je kan deze aankopen in onze webshop.
4. Dorsman-methode voor leverbot
Leverbot eieren zijn te zwaar om te vinden met de McMaster-methode. Bij de Dorsman-methode wordt een hoeveelheid mest opgelost in water, gezeefd door speciale zeven en gesedimenteerd in verschillende stappen.
Hiernaast een foto van de botvanger, deze bestaat uit drie opeenvolgende zeven waardoor men leverboteitjes kan vinden.
Deze methode is ook een kwalitatieve methode. Als er één eitje gevonden wordt, is er sprake van een leverbotinfectie. Deze methode wordt door MestCheck gebruikt bij aanvullend mestonderzoek naar leverbot, je kan deze aankopen in onze webshop.
5. Plakbandmethode voor aarswormen
Eitjes van de aarswormen komen bijna nooit in de mest terecht en zijn hierdoor moeilijk aan te tonen met mestonderzoek. Wanneer er een vermoeden is van aarswormen wordt daarom de plakbandmethode gebruikt.
Hierbij druk je een doorzichtig plakbandje rond het gebied van de anus en trek je het er voorzichtig weer af. Het plakbandje wordt vervolgens geplakt op een objectglaasje en bekeken onder de microscoop op de aanwezigheid van eitjes.
Deze methode wordt door MestCheck gebruikt bij aanvullend mestonderzoek naar aarswormen, je kan deze aankopen in onze webshop.